Новости проекта
С Новым годом и Рождеством!
Разъяснение ситуации с рекламой и предупреждением МАРТ
Обновленные функции Schools.by
Голосование
Пользуетесь ли вы мобильным приложением Schools.by?
Всего 0 человек

Старонка кіраўніка фізічнага выхавання

Дата: 14 октября 2015 в 19:08, Обновлено 4 июля 2022 в 21:45

ПАМЯТКА ДЛЯ РОДИТЕЛЕЙ "УПРАЖНЕНИЯ, РЕКОМЕНДУЕМЫЕ ДЕТЯМ С ПЛОСКОСТОПИЕМ"

Продолжительность занятий 10 минут. Перед упражнением следует походить на носках.

  1. «Каток» - ребенок катает вперед-назад мяч, скакалку или бутылку. Упражнение выполняется сначала одной ногой, затем другой.
  2. «Разбойник» - ребенок сидит на полу с согнутыми ногами. Пятки плотно прижаты к полу и не отрываются от него в течение всего периода выполнения упражнения. Движениями пальцев ноги ребенок старается подтащить под пятки разложенное на полу полотенце (или салфетку), на котором лежит какой-нибудь груз (например, камень). Упражнение выполняется сначала одной, затем другой ногой.
  3. «Маляр» - ребенок, сидя на полу с вытянутыми ногами (колени выпрямлены), большим пальцем одной ноги проводит по подъему другой по направлению от большого пальца к колену. «Поглаживание» повторяется 3-4 раза. Упражнение выполняется сначала одной, затем другой ногой.
  4. «Сборщик» - ребенок, сидя с согнутыми коленями, собирает пальцами одной ноги мелкие различные предметы, разложенные на полу (игрушки, прищепки для белья, елочные шишки и др.) и складывает их в кучки. Другой ногой он повторяет то же самое. Затем без помощи рук перекладывает эти предметы из одной кучки в другую. Следует не допускать падения предметов при переноске.
  5. «Художник» - ребенок, сидя на полу с согнутыми коленями, карандашом, зажатым пальцами ноги, рисует на листе бумаги различные фигуры, придерживая лист другой ногой. Упражнение выполняется сначала одной, затем другой ногой.
  6. «Гусеница» - ребенок сидит на полу с согнутыми коленями. Сжимая пальцы ног, он подтягивает пятку вперед (пятки прижаты к пальцам), затем пальцы снова расправляются и движение повторяется (имитация движения гусеницы). Передвижение пятки вперед за счет сгибания и выпрямления пальцев ног продолжается до тех пор, пока пальцы и пятки могут касаться пола. Упражнение выполняется сначала одной, затем другой ногой.
  7. «Кораблик» - ребенок, сидя на полу с согнутыми коленями и прижимая подошвы ног друг к другу, постепенно старается выпрямить колени до тех пор, пока пальцы и пятки ног могут быть прижаты друг к другу (старается придать ступням форму кораблика).
  8. «Серп» - ребенок, сидя на полу с согнутыми коленями, ставит подошвы ног на пол (расстояние между ними 20 см), согнутые пальцы ног сперва сближаются, а затем разводятся в разные стороны, при этом пятки остаются на одном месте. Упражнение повторяется несколько раз.
  9. «Мельница» - ребенок, сидя на полу с выпрямленными коленями, описывает ступнями круги в разных направлениях.
  10. «Окно» - ребенок, стоя на полу, разводит и сводит выпрямленные ноги, не отрывая подошв от пола.
  11. «Барабанщик» - ребенок, сидя на полу с согнутыми коленями, стучит по полу только пальцами ног, не касаясь его пятками. В процессе выполнения упражнения колени постепенно выпрямляются.
  12. «Хождение на пятках» - ребенок ходит на пятках, не касаясь пола пальцами и подошвой.

Паважаныя бацькі! Гэта старонка зроблена для таго, каб разам мы  з Вамі маглі дапамагчы нашым дзецям стаць фізічна развітымі і здаровымі.

       Клопат пра здароўе-адна з найважнейшых задач кожнага чалавека. Усе мы, бацькі, лекары, педагогі, хочам, каб нашы дзеці, год ад года станавіліся мацней, вырасталі і ўваходзілі ў вялікае жыццё людзьмі не толькі дасведчанымі, але і здаровымі. Бо здароўе-гэта неацэнны дар.

Дашкольны ўзрост з'яўляецца вырашальным у фарміраванні падмурка здароўя. Менавіта ў гэты перыяд адбываецца актыўнае развіццё органаў і ўсіх функцыянальных сістэм арганізма. Выхаванне здаровага дзіцяці магчыма толькі пры ўмове комплекснага падыходу да яго фізічнаму развіццю.


 

Кансультацыя для бацькоў

"Выхаванне правільнай паставы ў дзіцяці"

Хваробы пазваночніка – адна з асноўных прычын страты працаздольнасці, пагаршэння якасці жыцця і інвалідызацыі. Вельмі часта  фактарамі гэтай паталогіі з'яўляюцца розныя парушэнні паставы, якія праяўляюцца яшчэ ў дзіцячым узросце. Цалкам відавочна актуальнасць выхавання правільнай паставы ў дзяцей, своечасовае выяўленне парушэнняў і іх актыўная ліквідацыя.

Пастава лічыцца нармальнай, калі галава трымаецца прама, грудная клетка разгорнута, плечы знаходзяцца на адным узроўні, жывот падцягнуты, ногі разагнутыя ў каленных і тазасцегнавых суставах.

Выправа чалавека не толькі адбіваецца на прыгажосці яго фігуры, усім знешнім абліччы, але і аказвае прамы ўплыў на яго здароўе.

Пры яе пагаршэнні парушаецца функцыя дыхання і кровазвароту, абцяжарваецца дзейнасць печані і кішачніка, зніжаюцца акісляльныя працэсы, што вядзе да паніжэння фізічнай і разумовай працаздольнасці. Дэфекты паставы часта выклікаюць парушэнні зроку (астыгматызм, блізарукасць) і морфа-функцыянальныя змены ў пазваночніку, якія вядуць да скаліёзу, кіфозу і астэахандрозу.

Фарміраванне паставы ў чалавека працягваецца на працягу ўсяго перыяду росту. Выразныя, натуральныя выгібы пазваночніка ўтвараюцца да 6-7 гадоў жыцця дзіцяці. Яны іграюць вельмі важную ролю ў засцярозе ўнутраных органаў і галаўнога мозгу ад штуршкоў і скалынанняў, так як пазваночнік набывае здольнасць спружыніць пры рухах стоп.

У дзяцей дашкольнага ўзросту дэфекты паставы выяўленыя звычайна нярэзка і не з'яўляюцца сталымі. Найбольш часты дэфект - млявая пастава, для якой характэрныя празмернае павелічэнне шыйнага і груднога выгібаў пазваночніка, злёгку апушчаная галава, апушчаныя і ссунутыя наперад плечы, запалая грудная клетка, адсталыя ад спіны (крылападобныя) лапаткі, звісае жывот; нярэдка ногі злёгку сагнутыя ў каленных суставах. На аснове млявай паставы пазней могуць сфармавацца плоская, круглая і кругла-ўвагнутая спіна, а таксама бакавыя скажэнні або камбінаванае скажэнне.

Дэфекты паставы могуць адмоўна ўплываць на стан нервовай сістэмы. Пры гэтым маленькія дзеці становяцца замкнёнымі, раздражняльнымі, капрызнымі, неспакойнымі, адчуваюць сябе няёмкімі, саромеюцца прымаць удзел у гульнях аднагодкаў. Дзеці старэйшага ўзросту скардзяцца на болі ў пазваночніку, якія ўзнікаюць звычайна пасля фізічных або статычных нагрузак, на пачуццё здранцвення ў межлапатачнай вобласці.

Паколькі на рост і фарміраванне паставы аказваюць уплыў ўмовы навакольнага асяроддзя, бацькі і супрацоўнікі дашкольных устаноў адукацыі, павінны кантраляваць паставы дзяцей пры сядзенні, стаянні, хадзьбе.

Важнае значэнне маюць:

  • Своечасовае правільнае харчаванне;
  • Паток свежага паветра;
  • Падбор мэблі ў адпаведнасці з даўжынёй цела;
  • Звычка правільна пераносіць цяжкія прадметы;
  • Звычка правільна сядзець за сталом;
  • Расслабляць мышцы цела;
  • Сачыць за ўласнай хадзьбой.

Галоўным дзейсным сродкам прафілактыкі дэфектаў паставы з'яўляецца правільнае і своечасова пачатае фізічнае выхаванне.

Спецыяльныя практыкаванні для фарміравання правільнай паставы павінны ўваходзіць у ранішнюю гімнастыку дзяцей ужо з 4-х гадоў. З гэтага ж ўзросту неабходна выхоўваць навыкі правільнай паставы пры сядзенні на крэсле за сталом.

Асабліва псуе выправу няправільная пастава пры пісьме, чытанні, прагляду тэлевізара, гульнях на кампутары. Вышыня стала павінна быць на 23 см вышэй локця апушчанай рукі дзіцяці. Вышыня крэсла не павінна перавышаць у норме вышыню галёнкі. Калі ногі не дастаюць да падлогі, то варта падставіць лаўку, каб ногі ў тазасцегнавых і каленных суставах былі сагнутыя пад прамым вуглом. Садзіцца на крэсла трэба так, каб ўшчыльную дакранацца спінкі крэсла, захоўваючы паяснічны выгіб (лардоз). Адлегласць паміж грудзьмі і сталом павінна быць роўна 1,52 см, галава злёгку нахіленая наперад.

Адмоўны ўплыў на фарміраванне паставы аказвае залішне мяккі ложак. Матрац павінен быць жорсткім і абавязкова роўным, такім, каб у сярэдзіне яго не ўтваралася правалу, а падушка - невысокай (15-17 см). Сон на мяккай пасцелі з высокім падгалоўем ускладняе дыханне.

Памятка бацькам па прафілактыкі парушэння паставы:

1. У дзіцяці павінна быць свая мэбля, якая адпавядае яго росту (стол, крэсла, ложак).

2. Калі дзіця сядзіць, ступні павінны цалкам дакранацца падлогі, ногі сагнутыя ў каленах пад прамым вуглом. Сачыце, каб дзіця сядзела прама, абапіраючыся на абедзве рукі (нельга, каб локаць звісаў са стала); можна адкінуцца на спінку крэсла; нельга нахіляцца нізка над сталом.

3. Не рэкамендуецца дзецям малодшага ўзросту спаць на ложку з сеткай, якая прагінаецца.

4. Лепш прывучаць дзяцей спаць на спіне.

5. Звярніце ўвагу на тое, каб дзеці не спалі звярнуўшыся абаранкам на баку з высокай падушкай, так як пазваночнік прагінаецца і фармуецца няправільная пастава, з'яўляецца скаліёз.

6. Сачыце за хадзьбой дзіцяці. Не варта шырока крочыць і моцна размахваць рукамі, разводзіць наскі ў бакі, “шоргаць” пяткамі, горбіцца і разгойдвацца. Такая хадзьба павялічвае напружанне цягліц і выклікае хуткую стому. Паспрабуйце выходзіць крыху раней, каб дзіцяці не прыйшлося бегчы за бацькамі, якія цягнуць яго за руку, часцей за ўсё за адну  і тую ж кожную раніцу.

Усё гэта можа прывесці да дысбалансу цягліцавага гарсэта і парушэння паставы.

Кансультацыя для бацькоў "Школа для вачэй"

Паважаныя бацькі, Вы можаце дапамагчы свайму дзіцяці захаваць зрок. Гэтая інфармацыя будзе карысная і тым, чые дзеці патрапілі ў групу рызыкі па развіццю блізарукасці, і тым, чые дзеці ўжо маюць якія-небудзь парушэнні зроку.
Увага: займацца трэба, прыняўшы «каралеўскую выправу» - спіна прамая, галава нерухомая.

  1. «Стральба вачамі». Адводзіць вочы да ўпора налева і направа (па 8-10 разоў), не даводзячы іх да стомы.
  2. «Матылек». Хутка і лёгка лыпаць вачыма. Гэта расслабляльны рух неабходна выконваць пасля кожнага практыкавання.
  3. «Агароджа». Падымаць вочы ўверх і апускаць уніз.
  4. «Савяня». Круціць вачыма спачатку па ходу гадзіннай стрэлкі, затым супраць, «малюючы» на сцяне максімальна вялікі круг.
  5. «Хованкі». Абапершыся локцямі аб стол, лёгка прыкрыць вочы далонямі так, каб не было ні аднаго прасвету.
  6. «Васьмёрка». Павесіць на сцяну ліст паперы з гарызантальна намаляванай васьмёркай і здзяйсняць рухі па яе контуры паслядоўна ў абодва бакі.
  7. «Памацай носік». Павольна падводзіць паказальны палец да кончыка носа, не зводзячы з яго вачэй. Недаўменна паміргаць і выканаць адваротны рух.
  8. Паўтарыць практыкаванне 5.

Беражом здароўе з дзяцінства, або 10 запаведзяў здароўя.

Здароўе — гэта стан арганізма пры пэўным вобразе жыцця. І для таго, каб нашыя дзеці былі здаровыя, нам неабходна прывіць ім навыкі здаровага  ладу  жыцця. А зрабіць гэта можаце толькі вы, дарагія бацькі. А мы, педагогі і медыцынскія работнікі, толькі трохі вам у гэтым дапаможам.

        Распавядаць аб здаровым ладзе жыцця і проста, і складана. Проста таму, што ўсе складальнікі вельмі простыя і ўсім вядомыя, а складана таму, што рэцэптаў здароўя шмат і зноў жа ўсе яны вельмі простыя.

        Галоўныя рэцэпты выдзелілі ў 10 запаведзяў.

Запаведзь 1.  Прытрымлівацца рэжыму дня.

        Вельмі важна прывучаць дзіця прачынацца і засынаць , есці, гуляць, працаваць у адін і той самы час.

        Варта надаваць асаблівую ўвагу паўнавартаснаму сну (своечасовае засынанне — не пазней 21.00 - 22.00, мінімальная працягласць сну — 8-10 гадзін).

        Неабходна рэгламентаваць прагляд тэлеперадач як па часе (не больш за 40 хвілін – 1 гадзіну), так і па змесце (вечарам варта пазбягаць узбуджальнай тэматыкі).

        Усё гэта ўсяляе пачуццё бяспекі, ўпэўненасці і ўстойлівасці. Гэта вучыць дзіця размяркоўваць і захоўваць фізічныя і псіхічныя сілы на працягу дня, робіць яго больш спакойным і пазітыўным.

Запаведзь 2.  Рэгламентуем нагрузкі.

        Вельмі важна рэгламентаваць як фізічныя нагрузкі, так і эмацыйныя і інтэлектуальныя.  Іншымі словамі, жыць пад дэвізам "Перш папрацуй, а тады патанцуй".

        Трэба ўважліва сачыць за паводзінамі дзіцяці. Пры гэтым неабходна арыентавацца на яго стан. Страта ўвагі, капрызы, істэрыкі, адмова ад дзейнасці, растарможанасць з'яўляюцца сігналам перагрузак. Пры першых прыкметах гэтых праяў варта спыніць або знізіць інтэнсіўнасць дзейнасці або зносін.

     Пры першай магчымасці неабходна даць дзіцяці адпачыць. Лепшы адпачынак —  рухальная актыўнасць на свежым паветры.

        Увага! Перавышэнне нават эмацыйна-станоўчых нагрузак (займальныя гульні, радаснае зносіны) можа прывесці да перагрузак і да негатыўных вынікаў. Калі мы, дарослыя, своечасова не прымем меры і не спынім ці не знізім нагрузкі дзіцяці, за гэтым станам могуць рушыць услед знясіленне, недамаганне, істэрыка, а затым і хвароба.

Запаведзь 3. Свежае паветра.

        Свежае паветра проста неабходна дзіцяці! Недахоп кіслароду прыводзіць да значнага пагаршэння самаадчування. У неправетраным, душным памяшканні дзіця не можа знаходзіцца ў бадзёрым стане, а тым больш выконваць розныя заданні, якія патрабуюць засяроджанасці, увагі.

        Для нармальнага функцыянавання дзіцячы мозг мае патрэбу ў вялікай колькасці кіслароду.

        Штодзённыя прагулкі  —  эфектыўны метад гартавання дзіцяці. Патрэбнасць арганізма дзіцяці ў кіслародзе больш чым у два разы перавышае патрэбнасць у дарослых.

         Пад уплывам паветраных ваннаў не толькі павышаецца тонус нервовай, дыхальнай і стрававальнай сістэм, але і вырастае колькасць эрытрацытаў і гемаглабіну ў крыві. Добра спалучаць прагулкі са спартыўнымі гульнямі.

Запаведзь 4.  Рухальная актыўнасць.       

        Рух — гэта натуральны стан дзіцяці. Задача дарослых — стварыць умовы для рухальнай актыўнасці дзіцяці. Лепшае асяроддзе для гэтага — дзіцячая пляцоўка, парк, так як яны спалучаюць две важныя ўмовы для рухальнай актыўнасці — прастору і свежае паветра.

        Няхай  вашае  дзіця як мага больш гуляе ў рухомыя гульні, бегае, скача, лазіць, плавае. Гэта вельмі важна для паўнавартаснай дзейнасці мозгу , а такім чынам, і ўсяго арганізма дзіцяці.

Запаведзь 5. Фізічная культура.

        Сістэматычныя заняткі фізкультурай вельмі карысныя для здароўя. Яны ўмацоўваюць не толькі фізічнае здароўе, але і псіхіку дзіцяці, пазітыўна ўплываюць на яго характар, спрыяюць развіццю валявых якасцяў, упэўненасці ў сабе, адказнасці, уменні сябраваць.

       Арсенал відаў фізічнай культуры вельмі шырокі:

  • Ранішняя зарадка — пажадана з расцяжкамі і скачкамі.
  • Фізкультхвілінка.
  • Дыхальная гімнастыка.
  • Гімнастыка для вачэй.
  • Простыя прыёмы масажу рук, ступняў, вушных ракавін, твару і іншых біялагічна актыўных кропак цела.
  • Спартыўныя секцыі — любыя віды спорту, якія падабаюцца дзіцяці.

       У дзіцяці можа ўкараніцца толькі тое, што было сфарміравана ў сям'і, а значыць, асновай поспеху з'яўляецца асабісты прыклад аўтарытэтнага для дзіцяці дарослага — бацькі.

Запаведзь 6. Водныя працэдуры.

        Значэнне водных працэдур для здароўя чалавека вядома здаўна і пацверджана шматвяковым вопытам. Яны вельмі карысныя для здароўя, добрага самаадчування, добрага настрою.

        Вы можаце выбраць любы, прыдатны для дзіцяці від водных працэдур або чаргаваць розныя віды:

  • Абліванне раніцай пасля сну і ўвечары перад сном адным-двума невялікімі вёдрамі цёплай, прахладнай вадой не ніжэй 18ºС.
  • Кантрасны душ, кантрасныя ванны для рук і ног (тры-сем кантрастаў, пачынаючы з цёплай ці гарачай вады і заканчваючы прахладнай вадой, працягласць цёплага або гарачага душа ў два разы даўжэй, чым прахладнага).
  • Абціранне мокрым ручніком.

          Папярэдне пракансульціруйцеся з урачом-педыятрам. Галоўнае, няхай вашае дзіця атрымлівае задавальненне ад гэтай працэдуры. І вы радуйцеся разам з ім!

Запаведзь 7. Простыя прыёмы масажу біялагічна актыўных кропак рук, ступняў, вушных ракавін, твару і цела.

        Масаж біялагічна актыўных кропак, размешчаных у вобласці носа, вачэй, вушэй, ля скроняў, на пальцах рук і ног, на кісцях рук, на падэшвах, шляхам націскання, лінейнымі і круцільнымі рухамі з'яўляецца выдатным сродкам паляпшэння рэгуляцыі дзейнасці ўсіх сістэм арганізма. Такім чынам, ён нармалізуе працу ўсіх органаў і сістэм, у тым ліку і псіхікі.

Запаведзь 8.  Цёплы, добразычлівы псіхалагічны клімат у сям'і.

        Абстаноўка, у якой выхоўваецца дзіця, псіхалагічны клімат у сям'і маюць велізарны ўплыў на стан фізічнага і псіхічнага здароўя дзіцяці. У камфортнай абстаноўцы развіццё дзіцяці ідзе хутчэй і гарманічней. Ён успрымае ўсё пазітыўнае, што яго акружае. І гэта робіць яго моцным, шчаслівым і ўпэўненым у сабе чалавекам.

        Каб вашае дзіця расло здаровым і шчаслівым, мы прапануем вам усталяваць у сям'і кодэкс гонару, які абвяшчае наступнае:

  •  Пазітыўны, добразычлівы настрой ўсіх членаў сям'і.
  • Роўны, спакойны тон у працэсе зносін у сям'і.
  • Адзінства патрабаванняў да дзіцяці з боку ўсіх членаў сям'і ва ўсіх сітуацыях.
  • Абавязковая падтрымка дзіцяці пры мінімальных поспехах і нават пры іх адсутнасці, калі дзіця пастараўся.
  • Пры любой магчымасці ажыццяўленне з дзіцем цялеснага кантакту (пагладзіць, узяць за руку і т .д.) і візуальнага кантакту (паглядзець дзіцяці ў вочы, пажадана на адным узроўні з ім, г. з. прысесці).
  • Арганізацыя сумеснай дзейнасці з дзіцем (па магчымасці часцей).

            Імкнецеся быць мудрымі ў выхаванні свайго дзіцяці! Калі вы размаўляеце пазітыўна з дзіцем, вы зараджаеце яго энергіяй. Наш негатыў (крык, раздражненне) разбурае неакрэплую псіхіку дзіцяці, дэзарыентуе яго і, такім чынам аслабляе яго здароўе.

Запаведзь 9.  Творчасць.

        У творчасці дзіця можа выказаць сябе: свае думкі, пачуцці, эмоцыі. Ён можа стварыць свет па сваіх законах, адчуць радасць і задавальненне. У творчасці дзіця можа праявіць негатыўныя пачуцці і перажыванні і вызваліцца ад іх. Праз творчасць дзіця спасцігае цудоўнае, гармонію свету.

        Дзеці — творцы. Дарослым неабходна толькі стварыць умовы для іх творчай актыўнасці.       

        Дапамажыце дзіцяці ўбачыць прыгожае ў свеце, закахацца ў прыгажосць і падтрымайце яго жаданне ствараць.

        Для гэтага падыходзяць розныя віды дзейнасці:

  •  маляванне;
  • лепка( з пластыліну, гліны, тэсту);
  • вырабы з паперы;
  • шыццё, вязанне, пляценне;
  • праслухоўванне класічнай і дзіцячай музыкі, гукаў прыроды;
  • заняткі музыкай і спевамі;
  • заняткі танцамі, артыстычнай дзейнасцю.

            Усё гэта і многае другое дае магчымасць эмацыянальнага выразу, вучыць дзіця любіць працу, ганарыцца сабой.

Запаведзь 10. Харчаванне.

        Дзецям для паўнавартаснага росту і развіцця неабходна рацыянальнае харчаванне. У арганізацыі харчавання дзіцяці варта прытрымлівацца простых, але вельмі важных правілаў:

  •  Харчаванне па рэжыму.
  • Для падрыхтоўкі ежы выкарыстоўваць прадукты, якія не змяшчаюць кансервантаў, сінтэтычных дадаткаў.
  • Ўключаць у рацыён харчавання дзіцяці багатыя вітамінамі і мінеральнымі рэчывамі прадукты, асабліва ў вясновы перыяд.
  • Важна, каб харчаванне было добра збалансаванае: у ежы павінна быць дастатковая колькасць бялкоў, тлушчаў і вугляводаў.
  • Штодня на стале павінны быць садавіна і агародніна.
  • Апетыт дзіцяці часцяком залежыць ад знешняга выгляду ежы.

Дзіця будзе есці з большым задавальненнем, калі страву творча аформіць, ствараючы з прадуктаў якія-небудзь вядомыя фігуркі.

        Важна памятаць, што часам дзеці хочуць тую ці іншую ежу таму, што гэта патрэба іх арганізма.

Будзьце здаровыя!

  

Кансультацыя для бацькоў «На зарадку станавіся!»

  Ранішняя зарадка – што трэба ведаць аб ёй, каб яна прыносіла радасць і станоўчы эфект?

   Па-першае, не варта блытаць гэтыя два паняцці – ранішняя зарадка і фізічная трэніроўка. Ранішняя зарадка дапамагае паскорыць прывядзенне арганізма ў працаздольны стан пасля сну, павысіць агульны тонус і настрой, ліквідаваць дрымотнасць і млявасць. Яна не прызначана для таго, каб трэніраваць арганізм.

   Па-другое, ранішняя зарадка павінна складацца выключна з практыкаванняў на гнуткасць, рухомасць, дыханне. Гэты від фізічнай дзейнасці закліканы ўзмацняць ток крыві і лімфы, актывізаваць абмен рэчываў і ўсе жыццёвыя працэсы, ліквідаваць застойныя з'явы пасля сну. Ранішняя зарадка выключае выкарыстанне практыкаванняў на сілу і цягавітасць.

   Па-трэцяе, у якасці зыходных палажэнняў выкарыстоўваюцца становішча седзячы і лежачы. Гэта значыць, можна пачаць рабіць ранішнюю зарадку не ўстаючы з ложка. Выконваць практыкаванні трэба павольна і без рэзкіх рухаў. Ранішняя зарадка, а дакладней яе нагрузка і інтэнсіўнасць павінны быць значна менш, чым пры дзённых трэніроўках. У цэлым ранішнія фізічныя нагрузкі не павінны выклікаць стомы. Бо арганізм яшчэ не зусім прачнуўся і не можа працаваць з поўнай аддачай.

   З дзіцем ранішнюю зарадку можна праводзіць з другога года яго жыцця ў выглядзе забаўляльнай гульні з элементамі хадзьбы і бегу. Неабходна ўлічваць наступную паслядоўнасць практыкаванняў. Першымі выконваюцца практыкаванні тыпу дыхальнага для плечавага пояса. Напрыклад, падыманне рук у бакі і апусканне іх наперад або воплескі далонямі на ўзроўні грудзей або за спінай.

   Практыкаванні для цягліц спіны і жывата і развіцця гнуткасці пазваночніка. Напрыклад, прысяданні з лёгкім нахілам галавы наперад або нахілы корпуса наперад. Пры гэтым рукі дакранаюцца галёнак, потым корпус выпростваецца, рукі адводзяцца за спіну. Гэтыя практыкаванні даюць вялікую нагрузку і павінны ісці за больш лёгкімі, такімі як дыхальныя.

   Затым павінны зноў ісці практыкаванні, якія спрыяюць пашырэнню грудной клеткі. Напрыклад, падыманне рук у бакі да ўзроўню плячэй і іх апусканне.

   Практыкаванні з большай нагрузкай, напрыклад нахілы і прысяданні, выконваюцца па два-тры падыходы.

Пасля ўсіх практыкаванняў патрэбен кароткачасовы бег або падскокі. Сканчаюць гімнастыку хадзьбой на месцы, падчас якой імкнуцца нармалізаваць дыханне.

Будзьце здаровыя!

Кансультацыя для бацькоў "Гульня ў жыцці дзіцяці".

Гульня займае найважнае месца ў жыцці дзіцяці. Гульня – гэта шлях да пазнання свету. У працэсе гульні дзеці знаёмяцца з рознымі ўласцівасцямі прадметаў, атрымліваюць карысную інфармацыю. Гульні спрыяюць развіццю кругагляду, уважлівасці, назіральнасці. Дзіця пастаянна імкнецца да дзейнасці і задавальняе гэтую патрэбнасць у гульні. У працэсе гульняў развіваюцца духоўныя і фізічныя сілы дзіцяці, увага, памяць, спрыт, дысцыплінаванасць. Акрамя таго, гульня - гэта своеасаблівы, уласцівы дашкольнаму ўзросту, спосаб засваення грамадскага вопыту.

Аднак некаторыя дарослыя недаацэньваюць важнасць рухальнай актыўнасці для фарміравання фізічнага і псіхічнага здароўя дзяцей. Дома бацькі аддаюць перавагу заняць дзіця спакойнымі гульнямі: у лепшым выпадку маляваннем, інтэлектуальнымі або іншымі настольнымі гульнямі, а ў горшым – праглядам тэлеперадач або відэафільмаў, гульнёй на кампутары.

Вялікае значэнне на развіццё дзіцяці аказваюць рухомыя гульні. Рухомая гульня - натуральны спадарожнік жыцця дзіцяці, крыніца радасных эмоцый, якая валодае вялікай сілай. Рухомыя гульні дастаўляюць дзіцяці радасць і задавальненне; актывізуюць дыханне, кровазварот і абменныя працэсы, удасканальваюць рухі, развіваюць каардынацыю, фармуюць шпаркасць, сілу, цягавітасць. Рухомая гульня з'яўляецца практыкаваннем, з дапамогай якога дзіця рыхтуецца да жыцця. Займальны змест, эмацыйная насычанасць гульні падахвочваюць да пэўных разумовых і фізічных намаганняў. Гульня, бег, скачкі, размова і смех дзяцей, чаму мы часта не надаём значэння, з'яўляюцца самай неабходнай справай для іх развіцця. Усё гэта закладзена ў іх самой прыродай. Падчас гульняў у дзіцяці асабліва абвастраецца фантазія, выяўляецца актыўнасць і ён атрымлівае багатыя ўражанні.

Гуляць для дзяцей – гэта, перш за ўсё, рухацца, дзейнічаць. Падчас рухомых гульняў у дзяцей ўдасканальваюцца рухі, развіваюцца такія якасці, як ініцыятыва і самастойнасць, упэўненасць і настойлівасць. Яны прывучаюцца ўзгадняць свае дзеянні і нават выконваць пэўныя правілы. Таму трэба выкарыстоўваць гульні для развіцця дзіцяці. Гульні абуджаюць новыя карціны ў свядомасці дзяцей, дапамагаюць развіваць фізічныя якасці.

Гэтак жа рухомыя гульні з'яўляюцца эфектыўным спосабам выхавання вытрымкі, што асабліва важна для дашкольнікаў, у якіх працэс ўзбуджэння пераважае над працэсам тармажэння.

Менавіта ў рухомых гульнях, у дзяцей пачынае фармавацца цікавасць да спаборніцкага боку – спаборніцтва ў спрыту, шпаркасці, кемлівасці, смеласці, арганізаванасці.

Аздараўленчы эфект, які дасягаецца пры правядзенні рухомых гульняў, цесна звязаны з станоўчымі эмоцыямі дзяцей, якія ўзнікаюць у працэсе гульнявой дзейнасці і дабратворна ўплываюць на псіхіку дзіцяці.

Па змесце ўсе рухомыя гульні выразныя і даступныя дзіцяці. Яны выклікаюць актыўную працу думкі, спрыяюць пашырэнню кругагляду, удакладненню уяўленняў аб навакольным свеце, удасканаленні ўсіх псіхічных працэсаў, фармуюць  фізічныя навыкі, стымулююць пераход дзіцячага арганізма да больш высокай ступені развіцця. Менавіта таму гульня прызнана вядучай дзейнасцю дзіцяці-дашкольніка.

Такім чынам, рухомыя гульні служаць метадам удасканалення ўжо асвоеных дзецьмі рухальных навыкаў і выхавання фізічных якасцяў.

Удзел дарослых у рухомых гульнях прыносіць двайную карысць: дастаўляе дзецям шмат радасці, а бацькам дае магчымасць лепш даведацца свайго дзіцяці, стаць яму сябрам.

У апошні час педагогі і бацькі ўсё часцей з трывогай адзначаюць, што многія дашкольнікі адчуваюць сур'ёзныя цяжкасці ў зносінах з аднагодкамі, у фізічным і разумовым развіцці. Без гульні няма, і не можа быць паўнавартаснага разумовага развіцця. У гульні развіваюцца фізічныя сілы дзіцяці, удасканальваецца гнуткасць цела, развіваецца кемлівасць, знаходлівасць, ініцыятыва. Гульня для дзяцей - вучоба, гульня для іх - праца, гульня для іх - сур'ёзная форма выхавання. Гульні без перабольшання можна назваць вітамінамі душэўнага дабрабыту. Пад яркай, вясёлай, прывабнай формай хаваецца нямала педагагічных магчымасцяў. Гульня выконвае важныя сацыяльныя функцыі, паколькі ў ёй дзіця адчувае сябе адначасова асобай і членам калектыву. Такім чынам, гульня з'яўляецца сродкам сацыялізацыі дзіцяці. Гульня для дзіцяці тое ж, што гаворка для дарослага. Гуляючы, ён знаходзіць прастору — фізічную, эмацыйную, сацыяльную. У яго фармуецца комплекс «самасці» - самавыяўлення, самакантролю, самарэалізацыі, самавызначэння, самарэабілітацыі.

Паважаныя бацькі, калі вы хочаце,  каб дзяцінства для вашага дзіцяці было незабыўным, падарыце яго свайму дзіцяці, гуляйце з ім, будзьце для яго сябрам і не бойцеся здацца смешным. Дзеці вельмі «чыстыя» і шчырыя і таму ацэняць па вартасці ўсё, што мы (дарослыя), даем ім.

Кансультацыя для бацькоў

«Як выкарыстоўваць гульню падчас хваробы дзіцяці»

Калі ваш малы захварэў, змяняецца звыклы рэжым дзіцяці, і абмяжоўваецца яго актыўнасць. Варта скасаваць прагулкі, купанні, рухомыя гульні і абмежаваць кантакты з іншымі дзецьмі. Важна помніць пра тое, што ад правільных  паводзін дарослых ля пасцелі захварэлага дзіцяці, ад арганізацыі яго рэжыму і гульняў, шмат у чым залежаць хуткасць і паўнавартасць выздараўлення.

Існуюць некаторыя агульныя правілы арганізацыі заняткаў хворых дзяцей.

1.        Падбор цацак і заняткаў павінен дазавацца ў залежнасці ад плыні захворвання і ад стану дзіцяці.

2.      Карысна падрыхтаваць для дзіцяці столік, які можна памясціць на ложку. Гэты ж столік вельмі зручны для кармлення малога.

3.      Не варта прымушаць дзіцяці гуляць, яго сілы падчас хваробы знясілены. Цікавасць да цацкі засталася, а вось сіл гуляць не. Дазвольце малым проста патрымаць цацкі ў руках, але не выносьце іх. Гэта можа засмуціць дзіцяці.

4.      Калі пасярод нават спакойнай гульні ў хворага пачаліся капрызы, гэта азначае, што дзіцяці ператамілася. Трэба пакласці яго ў ложак, спакойна пагаварыць з ім, адцягнуць апавяданнем ці пачытаць.

5.      Асобныя патрабаванні падаюцца да выбару цацак падчас хваробы дзіцяці. Цацкі павінны быць невялікімі па памеры, лёгкімі і няяркімі.

6.      Цацак павінна быць крыху, бо калі яны раскіданы ў бязладзіцы на пасцелі, гэта прымушае дзіцяці круціцца, цацкі валяцца, дзіцяці робіць спробы ўстаць ці штохвіліны кліча дарослых. Усё гэта стамляе і вас, і дзіцяці.

7.      Неабходна адцягнуць увагу дзяцей  ад фіксавання сімптомаў хваробы. Для гэтага дзіцяці  ўвесь час павінна быць нечым занята. Захоплены гульнёй, ён як бы забывае пра боль.

8.      Варта ахаваць малыша ад надмерных раздражняльнікаў: прытушыць святло, зменшыць гучнасць  тэлевізара, гаварыць вельмі ціха.

Варыянты гульняў з дзіцем  падчас хваробы:

Шпіталь.

Прапануеце дзіцяці палячыць яго захварэлыя цацкі. Калі ў вас ёсць гульнявы набор доктар, гэта вельмі добра, калі не, можна скарыстаць прадметы – заменнікі: градуснікам можа быць аловак, статаскопам – лыжка і г. д. Можна паставіць лялькам гарчычнікі, ці апрацоўваць уяўныя раны ватай,змочанай вадой.

Чалавечкі, якія танцуюць.

Малюем на тонкім кардоне фігуркі чалавечкаў, - гэта можа быць балярына, салдацік ці прынцэса. Паміж ножак трэба выразаць па дзве невялікія адтуліны ў кожнай фігурцы і ўставіць разам з дзіцяці пальцы ў гэтыя адтуліны так, каб атрымаліся «ногі» для вашых фігурак. Улучаем вясёлую музыку і ўладкоўваем «танцы» чалавечкаў, пры гэтым энергічна рухаем пальцамі. Можна ў гэтай гульні прапанаваць дзіцяці быць настаўнікам танцаў, у гэтым выпадку ён павінен паказваць рухі пальцамі, якія вы будзеце за ім паўтараць.

Шматкаляровая палянка.

На кардоне зялёнага колеру дзіцё можа прыляпляць шматкаляровыя кавалачкі паперы і матэрыі, можна размаляваць палянку фламастарамі. Калі паляна будзе гатова, можна павесіць кардон над ложкам, ці гуляць з ёй.

Снежкі на паперы.

Дайце дзіцяці кавалачак кардону, ляпі аловак і няшмат ваты. Пакажыце малому, як мага, нашмараваўшы кардон клеем, прыляпляць да яго кавалачкі ваты. Запаўняючы, такім чынам, прастору на кардоне можна ствараць не толькі снежкі, але і  снегавікоў, заснежаныя краявіды і таму падобнае. Каб дапамагчы дзіцяці, намалюйце на кардоне дрэва ці елку, якую малы будзе пакрываць снегам з ваты. Вату можна смочваць у маленькія шарыкі ці ляпіць адарванымі пухнатымі жмуткамі.

Рыфмы

 Гуляць у рыфмы можна ўжо з дзіцяці, пачынаючы з чатырох гадоў. Спачатку пераканайцеся, што дзіцяці разумее, што такое рыфма. Для гэтага прывядзіце прыклады рыфмаваных словаў. Пасля гэтага прапануеце дзіцяці сказаць слова, да якога вы паспрабуеце прыдумаць рыфму. Потым скажыце сваё слова і папрасіце дзіцё прыдумаць слова, якое будзе вершавацца з вашым. Так можна гуляць, пакуль дзіцяці будзе цікава.

Сачынялкі.

Яшчэ адной забаўкай можа быць прыдумванне гісторый. Гэта можа быць абсалютна новая казка, ці працяг ужо вядомай дзіцяці. Фантазіяваць варта па чарзе: мама – тата – дзіцяці.

Чароўная пячора.

З коўдры можна збудаваць пячору і пасяліць у яе розных жывёл. Ці гэта будзе тунэль, у якім едзе цягнік. Можна асвятляць шлях цягніку ліхтарыкам.  

Салодкая пірамідка.

Дайце малышу вялікі паднос і пачак цукру-рафінаду. Хай ён будуе з цукровых кубікаў пірамідкі, хаты, замкі і г. д. 

Магніцікі.

У ложку зручна гуляць з магнітамі і магнітнай дошкай. Спачатку малыш можа проста назіраць, як магніты прыцягваюцца адзін да аднаго. Потым з геаметрычных фігур майструем хаткі, чалавечкаў, кветачкі і г. д.  З магнітных літар можна складаць словы.

Адгадай слова.

Загадваем слова і запісваем яго на паперцы. З дапамогай мімікі, знакаў і жэстаў трэба паспрабаваць паказаць загаданае слова. Той, хто адгадаў, мяняецца ролямі з вядучым.

Кансультацыя для бацькоў

"Гульні з дзецьмі на паветры ў летні перыяд"

Гульні з бацькамі – гэта неад'емная частка развіцця дзяцей. Гэта і ўмацаванне здароўя, і добры настрой. Сумесныя гульні збліжаюць бацькоў і дзяцей. Ваша дзіця прыйдзе ў захапленне, калі ўбачыць сур'ёзнага тату, весела гуляючага ў мяч. Гульня ў жыцці дзіцяці з'яўляецца вядучым відам дзейнасці, так як яна выклікае якасныя змены ў псіхіцы дзіцяці. Толькі ў гульні развіваецца такі важны псіхалагічны працэс як уяўленне, без якога немагчыма дзейнасць чалавека. Уяўленне будуецца на перапрацаваным матэрыяле мінулых успамінаў і з'яўляецца асновай творчага мыслення. З узростам гульнявая дзейнасць ўплывае на фарміраванне адвольнасці увагі і памяці. Для дарослага – гульня адзіны спосаб стаць зноў дзіцем, застаючыся дарослым.

Адпраўляючыся на адпачынак з дзецьмі за горад, з кампаніяй, не забывайце ўзяць з сабой неабходныя атрыбуты для гульні, гэта могуць быць мячы, ракеткі, а таксама многае іншае.

У што ж можна пагуляць з дзіцем, каб гэта даставіла радасць вам і вашым дзецям? Выбірайце тыя гульні, якія даступныя для вашага дзіцяці. Улічвайце, што ў дзяцей хутка знікне захапленне, калі яны не адчуваюць радасць перамогі. Успомніце гульні, у якія вы гулялі ў дзяцінстве, навучыце гэтым гульням свайго дзіцяці. Гэта даставіць велізарнае задавальненне і яму, і вам, успаміны дзяцінства вельмі прыемныя! Папрасіце дзіцяці пазнаёміць вас з гульнямі, у якія яно гуляе ў дзіцячым садзе са сваімі аднагодкамі. Будзьце уважлівым слухачом, бо гэта самыя каштоўныя хвіліны вашых зносін. Акрамя выдатнага настрою, гульні спрыяюць паляпшэнню ўзаемаадносін у сям'і, збліжаюць дзяцей і бацькоў.

Прапаную вам некаторыя гульні, якія вы можаце выкарыстоўваць з дзецьмі падчас летняга адпачынку.

Гульні з мячом

Ядомае – неядомае”

Гэта адна са старажытных гульняў. Яе правілы даволі простыя. Гульцы стаяць у крузе, вядучы кідае мяч па чарзе кожнаму з гульцоў, пры гэтым прамаўляе якое-небудзь слова. Калі словаядомае, гулец павінен злавіць мяч, калі неядомае – адштурхнуць. Калі гулец памыляецца, то ён мяняецца месцамі з вядучым.

Назаві жывёлу

Можна выкарыстоўваць розную класіфікацыю прадметаў (гарады, імёны, садавіну, гародніну і г.д.). Гульцы ўстаюць па крузе і пачынаюць перадаваць мяч адзін аднаму, называючы слова. Гулец, які не можа хутка назваць слова, выбывае з гульні. Гуляючы ў такую гульню, вы пашыраеце кругагляд і слоўнікавы запас свайго дзіцяці.

Дагані мяч

Калі ў вас на адпачынку аказалася два мячы, можна пагуляць у гэтую гульню. Правілы вельмі простыя. Гульцы перадаюць па камандзе мяч адзін аднаму, імкнучыся, каб адзін мяч не дагнаў іншы.

Праскачы з мячом(гульня-эстафета)

Гульцы дзеляцца на дзве каманды. У кожнай каманды па мячы. Пастаўце першымі ў камандзе дзяцей. Вызначыце месца, да якога неабходна даскакаць. Па камандзе гульцы пачынаюць скакаць з мячом, які заціснуты паміж каленамі. Выйграе каманда, якая хутчэй справілася з заданнем, не выпусціўшы мяч.

Вышыбала”

Гульцы дзеляцца на дзве каманды. Адна каманда ўстае пасярэдзіне, іншая каманда з мячом ўстае з двух бакоў. Каманда з мячом імкнецца трапіць мячом выбіць гульцоў з цэнтра. Потым каманды мяняюцца месцамі.

Пускаем мыльныя бурбалкі.

Вам здаецца, што гэта вельмі лёгка? Нічога падобнага! Бо дзецям даводзіцца вучыцца складаць вусны трубачкай, дзьмуць, ды і, акрамя таго, роўна трымаць бутэлечку, каб яе змесціва не вылівалася. Пакажыце дзіцяці, што бурбалкі можна надзімаць не толькі спецыяльнай палачкай, але і саломінкай. Такія гульні развіваюць маўленчае дыханне ў дзіцяці.

Гуляем з абручом.

Абруч можна не толькі выкарыстоўваць па прызначэнні. Пагуляйце з ім у цікавыя гульні:

- Пакладзіце абруч на зямлю і кідайце ў яго прадметы;

- Абруч можа ператварыцца ў руль – дзіця прыдумае вясёлую паездку на цягніку, машыне або самалёце;

- Калі пакласці на дарожцы некалькі абручоў, то можна скакаць па іх, як жабка па купінах;

- Абруч можа быць хаткай, у якой будзе хавацца мышка, уцякаючы ад кошкі.

Катаемся на веласіпедзе, самакаце.

Веласіпед або самакат, павінен падыходзіць дзіцяці па памеры і ўзросту. Катанне на веласіпедзе ўмацоўвае мышцы ног дзіцяці.

Таксама можна выкарыстоўваць і многае іншае для сумесных гульняў. Калі вы адпачываеце ў лесе, паглядзіце вакол, напэўна вы знойдзеце там шышкі. Уладкуйце спаборніцтваХто больш збярэ шышак. Правядзіце гульню Самы спрытны. Знайдзіце пянёк і пастаўце на яго пластыкавую бутэльку. А цяпер паспрабуйце збіць яе шышкай на адлегласці. Выкарыстоўвайце для гульняў жалуды, каменьчыкі, галінкі.

Новыя яркія ўражанні ўзбагачаюць змест дзіцячых гульняў. Багацце разнастайнага прыроднага матэрыялу спрыяе развіццю творчых задум у гульні. Некаторыя гульні з'яўляюцца нечакана, як водгук на яркія новыя ўражанні.

Пазнаёмце дзяцей з беларускімі народнымі гульнямі “Гарэлкі”, “Чахарда”, “Садоўнік”, “Фарбы” і г. д. Ваша дзіця будзе ў захапленні, а вы зноў апыніцеся ў дзяцінстве. Выдатны настрой забяспечаны і вам, і вашаму дзіцяці.

Выкарыстоўвайце спрыяльныя летнія дні!

10 парад бацькам па ўмацаванню фізічнага здароўя дзяцей.

1. Старайцеся актыўна ўдзельнічаць у аздараўленні свайго дзіцяці. Не толькі расказвайце яму, што трэба рабіць, каб не хварэць, але і асабістым прыкладам паказвайце карысць для здароўя выканання правілаў асабістай гігіены, ранішняй зарадкі, гартавання, правільнага харчавання.

2. Навучыце дзіцяці няўхільна выконваць гігіенічныя патрабаванні да чысціні цела, бялізны, адзення, жылля.

3. Прывучайце дзіцяці строіць свой дзень, чаргуючы працу і адпачынак. Нішто так не шкодзіць нервовай сістэме дзіцяці, як адсутнасць рэжыму дня. Рытм жыцця, які прадугледжвае заняткі фізічнымі практыкаваннямі і спортам, прагулкі і гульні на свежым паветры, а таксама паўнавартаснае харчаванне і моцны сон — лепшая прафілактыка стомы і хвароб.

4. Дапамажыце дзіцяці авалодаць навыкамі самакантролю за здароўем, асабліва пры выкананні фізічных практыкаванняў. Для гэтага завядзіце дзённік назіранняў і запісвайце разам з дзіцем дадзеныя аб яго фізічным стане: (масу цела, рост, частату пульса, самаадчуванне (сон, апетыт і г.д.).

5. Навучыце дзіцяці правільна карыстацца натуральнымі аздараўленчымі фактарамі – сонцам, паветрам і вадой. Выхоўвайце ў дзіцяці імкненне і звычку да гартавання арганізма.

6. Памятайце, што ў руху – жыццё. Займайцеся разам з дзіцем спортам, больш гуляйце на свежым паветры. Здаровы лад жыцця, які культывуецца ў сям'і, — заклад здароўя дзіцяці.

7. Арганізуйце дзіцяці правільнае харчаванне і выхоўвайце станоўчае стаўленне да захавання рэжыму харчавання. Дзіця павінна ведаць, якія прадукты карысныя, а якія шкодныя для здароўя.

8. Навучыце дзіцяці элементарным правілам прафілактыкі інфекцыйных захворванняў: трымацца далей ад тых, хто кашляе і чхае; не карыстацца чужым посудам або зубной шчоткай; не апранаць абутак або галаўныя ўборы іншых дзяцей. Калі дзіця хворае само, чхае і кашляе, яно павінна ведаць, што трэба прыкрываць рот і нос маскай або хусткай, не граць з сябрамі, выконваць прызначэнні доктара.

9. Пазнаёмце дзіцяці з правіламі бяспечных паводзінаў у доме, вуліцы, на адпачынку і вучыце яго выконваць гэтыя правілы, каб пазбягаць сітуацый, небяспечных для жыцця.

10. Чытайце навукова-папулярную літаратуру аб узроставых і індывідуальных асаблівасцях развіцця дзіцяці, пра тое, як навучыць яго ўмацоўваць сваё здароўе.

Няхай фізкультура для дзяцей будзе ў радасць!

                     

Консультация для родителей "Ожирении".

Ожирение — избыточное накопление жировой ткани в жировых депо организма различной этиологии, которое приводит к увеличению массы тела, превышающей условную норму на 20% и более. Ожирение нельзя назвать отдельно нозологической формой (единицей); это симптом (или синдром), в развитии которого могут принимать участие различные экзогенные и эндогенные этиологические факторы.

Классификация ожирения
По этиологии и патогенезу:
I. Первичное (спонтанное) ожирение
1. Алиментарно-конституциональное ожирение
2. Генетические синдромы, сочетающиеся с ожирением
а) синдром Прадера-Вилли
б) синдром Морганьи-Морела (внутренний гиперостоз лобной кости)
в) синдром Лоренса-Муна-Бидля
г) синдром Олбрайта (псевдогипопаратиреоз и псевдо-псевдогипопаратиреоз).

II. Вторичное (соматическое) ожирение:
1. Гипоталамо-гипофизарное ожирение.
2. Эндокринное ожирение.
3. Церебральное ожирение. 

По клиническим признакам:
I. По стадиям ожирения:
а) прогрессирующая
б) стабильная

П. По степени ожирения:
а) I степень — масса тела выше «идеальной» на 20-29%
б) II степень — масса тела выше «идеальной» на 30-49%
в) III степень — масса тела выше «идеальной» на 50-99%
г) IV степень — масса тела выше «идеальной» на 100 % и более

По морфологическим особенностям:
1. Гиперцеллюлярно-гипертрофическое ожирение.
2. Гипертрофическое ожирение с нормальным количеством жировых клеток (адипоцитов).

У детей ожирение встречается от 8 до 20%. Выяснить этиологию ожирения в каждом конкретном случае очень трудно. Чаще всего встречается алиментарно-конституциональное ожирение, в основе которого лежит дисбаланс между количеством поступающей с пищей и образующейся в организме энергии и ее расходованием. Главная причина этой формы — переедание. Особенно опасно переедание (перекармливание) в раннем возрасте, когда ожирение наступает из-за увеличения количества жировых клеток, а не за счет роста их объема. В дальнейшем при похудении уменьшается объем жировой клетки, а количество остается практически неизменным. 

Одним из факторов ожирения признают бурую жировую ткань, которая составляет от 0,5 до 5 % массы тела и обеспечивает до 60 % тепла. Полагают, что у больных ожирением наблюдается дефицит бурой жировой ткани. 

Недостаточная физическая активность играет роль дополнительного фактора риска. У здоровых лиц с нормальной массой тела при избыточном питании развивается адаптивное увеличение скорости метаболизма, в частности, отмечается значительное возрастание основного обмена. У больных с прогрессирующим ожирением подобной адаптации не происходит.

Основным регулятором жирового обмена является кора головного мозга. Эту функцию она осуществляет через гипоталамус, симпатическую нервную систему и эндокринные железы. Ключевую роль в регуляции аппетита и потребления пищи играет гипоталамус. Его вентро-медиальное ядро выполняет функцию «центра сытости», а вентральное — «центра голода». 

Ожирение всегда сопровождается гиперинсулинемией, которая может быть вызвана различными повреждениями гипоталамо-гипофизарной системы, либо вследствие снижения чувствительности рецепторов, находящихся на поверхности жировых клеток к действию инсулина. Гиперинсулинемия, в свою очередь, обусловливает гиперфагию и ожирение. Снижается липолитическая активность ряда факторов, что приводит к недостаточному использованию жира для восполнения энергозатрат. 

Значительные отклонения наблюдаются во всех видах обмена. Расстройства углеводного обмена могут быть охарактеризованы как предиабетические. Жировой обмен извращен, повышен уровень свободных жирных кислот и холестерина в крови, уменьшено использование жира печенью. Ожирение — не только отклонение от нормального развития, характеризующееся избыточной массой. Оно приводит к значительным изменениям организма больного ребенка, снижая его функциональные возможности, ухудшая сопротивляемость, способствуя развитию заболеваний сердечно-сосудистой системы, печени, почек, деформациям опорно-двигательного аппарата.
Интенсификация обменных процессов в связи с повышенными энерготратами при выполнении физических упражнений в первую очередь проявляется в изменениях углеводного, жирового и водно-минерального обменов. Повышение основного обмена происходит за счет усиления мобилизации и метаболизма жира, при этом сохраняется и даже усиливается синтез белка в скелетной мускулатуре с одновременным замедлением его разрушения, усиливается эффективность действия инсулина. 

Данные разных авторов свидетельствуют о том, что благоприятные сдвиги жирового обмена скорее наблюдаются под воздействием длительных нагрузок умеренной и средней интенсивности, чем при кратковременных, но интенсивных упражнениях. 

Отмечена важная роль дыхательных упражнений и чередования последних с работой крупных мышц, активизирующих липолитические факторы. Создание условий, способствующих длительным энерготратам и преимущественному окислению жиров, с выходом их из депо, обеспечивают такие упражнения спортивно-прикладного характера, как ходьба, бег, плавание, лыжи, гребля и т.п. 

Снижения массы тела и предотвращения ее увеличения можно достичь при условии сочетанного применения физических методов лечения и диетотерапии. Основой диетического питания является сбалансированная низкокалорийная диета за счет снижения суточного содержания углеводов и отчасти жиров при достаточном содержании белков, витаминов, минеральных веществ, с учетом энергетических затрат организма. Начальная потеря массы тела происходит за счет усиления метаболизма углеводов и потери жидкости. При дальнейшем снижении массы тела большая часть энергетических затрат организма покрывается за счет ускорения метаболизма жира. Поэтому выделяют две фазы потери массы тела: I фаза — быстрая потеря, обусловленная катаболизмом гликогена, белка и экскрецией воды; II фаза — медленная — за счет катаболизма жира.

Комментарии:
Оставлять комментарии могут только авторизованные посетители.